Jeśli Twoja kobieta twierdzi, że pieprznąłeś książkami (a nie pieprznąłeś), to wiedz że coś się dzieje!

Nie zwykłam się żalić. I nie zwykłam mówić o własnych słabościach.

Odkąd pamiętam moja mama zawsze powtarza, że kiedy marudzę że jestem chora to znaczy że mnie męczy, ale kiedy PRZESTAJĘ marudzić, to oznacza że jestem NAPRAWDĘ chora. Ot co...

Ta sama zasada tyczy się słabości. Kiedy "jojczę", znak to że mój brak działania wynika z wielu przyczyn, ale na pewno nie jest to ograniczenie czy słabość. Kiedy zaczyna milczeć.. "Znak to że coś się dzieje".

Przyszedłszy dzisiaj do izby domowej obładowana zakupami, wypakowałam wszystko, usiadłam... I
zaczęłam się wściekać. Zupełnie bez powodu. Byłam tak zła, że każda pierdoła doprowadzała mnie do furii...

Jakim policzkiem było, gdy mój wspaniały E udowodnił mi, że jednak przypieprzam się bez przyczyny... I to był moment, kiedy wszystko pękło. Napięcie i złość kumulujące się we mnie od kilku dni uszły wraz z hektolitrami łez...

Tylko co z tego, skoro natychmiast po otarciu nosa napięcie wróciło? Irytacja rozpoczęła wędrówkę po swojej własnej krzywej wzrostu...? Wróciła i czepliwość. I agresja...

Tylko ja już jestem tym zmęczona... Już sama nie wiem co lepsze... Czy wolę się wściekać czy wolę żeby nie chciało mi się kiwnąć nawet najmniejszym palcem u prawej stopy...